Le Grand Tour is geen koers, het is een jaarlijkse rally voor classic cars met modeljaar 1975 of vroeger. Een trip voor klasbakken, en het is ‘men only’.
Graag nodigen we jou en je co-piloot weer uit voor een road trip op eigen tempo en zonder zorgen. Het logistieke regelen wij: vliegtuig, transport, logies, culinaire proeverijen… jij rijdt en je geniet. Waarom niet?
We landen in Calvi, waar je wagen op je wacht. We doorkruisen parels van streken en steden. We zien ze samen, eten samen, rijden samen. Of alleen. Je bent je eigen baas.
En voor de fans: Le Grand Tour is ook een regelmatigheidsproef. Je mag elke dag meedingen naar de titel en wie weet pak je op het einde de trofee. Maar rijd je liever losjes mee, richt je blik dan op de einder en start cruising. Niks moet.
Of toch wel: inschrijven. Heb je een classic car van voor 1975, een co-piloot en ben je vrij van 17 tot 21 mei, schrijf je dan gauw in via deze link en stort je voorschot. De plaatsen zijn gegeerd maar ook beperkt (maximum 75 wagens).
No man is an island. Man is an island.Aan sommige dingen kun je geen touw vastknopen, maar we gaan het ons niet aantrekken, want wij gaan niet richting the Isle of Man, we zetten koers naar Corsica, het decor waar in 1962 John Wayne, Robert Mitchum, Richard Burton, Sean Connery en Henry Fonda het strand hebben veroverd voor de oorlogsklassieker The Longest Day. Maar voor de duidelijkheid: we come in peace.
Corsa, het is Italiaans voor koers, maar dat gaan we niet doen, heren. Tenzij je aantreedt in een Opel Corsa; in dat geval: noblesse oblige. Laat je gerust gaan, wij genieten intussen van de fraaie baantjes tussen de Monte Cinto en de Mediterranée en zakken af naar Ajaccio, de hoofdstad van Corsica en tegelijk onze uitvalsbasis voor de komende twee dagen.
We worden wakker in Hotel Radisson Blu op de plage d’Agosta. Voor ons, langs de andere kant van de baai, wacht de bakermat van Napoleon, de kleine Corsicaan met de grote reputatie. Eerst generaal, dan keizer, nu het gezicht van zure muilentrekkers. In Ajaccio is alles voor hem begonnen, op 1356 kilometer van Waterloo, het begin van het einde.
We zijn gisteren van het noorden afgezakt naar halverwege het eiland. Vandaag rijden we van west naar oost en terug, zonder verpinken de zon tegemoet. Een zonnebril zal geen overbodige luxe zijn.
Moi, je m’appelle Lolita. Alizée scoorde er een guitige hit mee en zette zo haar geboortestad Ajaccio muzikaal op de kaart. Het is misschien een suggestie als soundtrack richting Sardinië. Onze classic car karavaan rijdt - op eigen tempo - tot het zuidelijkste punt van het eiland met één doel voor ogen: in Bonifacio de veerboot halen. Daar ruilen we het bergachtige Corsica in voor het schilderachtige Sardegna, het mekka der sardienen. In het pittoreske haventje van Porto Cervo ga je ze misschien zien zwemmen. Het zou ons niet verbazen mocht een zeemeermin ze leiden. Laat je niet verleiden! Grand Hotel Polto Quatu, arriviamo!
Hoogtevrees? Vandaag laten we ons van het hoge noorden van Sardinië vallen tot in het diepe zuiden. We doorkruisen het mooiste eiland van de Middellandse Zee, geflankeerd door zanderige azuurblauwe baaitjes en bezaaid met maquis en duizenden nuraghi, stenen torens uit de bronstijd. Wie weet belanden we zelfs weer op een magisch racecircuit? Is er iemand de besneeuwde bergtoppen van het Circuit Andorra vorig jaar al vergeten? Kán dat überhaupt?
Na alweer een droomrit rest ons nog de ondergaande zon en een gastronomisch schot in de roos in het fenomenale Forte Village Resort in Pula.
Arrivederci, Sardegna. Ciao, Wevelgem. We zoeken nog een laatste keer de mooiste baantjes op en cruisen naar Cagliari Airport met een kofferbak vol mooie memories.
Zo is de zesde manche van je Grand Tour door Europa een feit. En volgend jaar? Dan gaan we op audiëntie bij de paus. Se non è vero, è ben trovato.
5 jours – un homme – sa bagnole – la gloire.